Preĝo de arbaro

Kara homo,

mi donas varmon por via loĝejo, meblaron kaj tabulojn por tablo, kie vi manĝas.

La lito, en kiu vi dormas, estas el mi, el mi estas ligno de via lulilo kaj ĉerko.

Aŭskultu, kara homo, mian peton:

Z o r g u  pri mi kaj  g a r d u  min por venontaj tempoj.

Kion la amo de arbaro kreas, estu konservita kaj respektata per bona volo.

Deziru al arboj de tuta mondo, ke ili aŭdu voĉojn de homoj, kiuj parolos: „Silentu, niaj  arboj dormas, ili devas ripozi, ne kriu, ne rompu branĉojn, ne detruu vojetojn. Gardu arbojn anataŭ malbono kaj donu al ili vian donacon – vian amon.