Kostel ze sýra - Pregxejo el Formagxo
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
Antaŭ longa tempo, la ciganoj havis propran preĝejon, belan, el griza ŝtono, kaj la serboj havis preĝejon el fromaĝo.
Před mnoha lety měli Cikáni svůj kostel, bílý z šedého kamene a Srbové měli svůj kostel ze sýra.
Iam serbo vizitis la ciganan ĉefon: "Kial ni ne interŝanĝu niajn preĝejojn? Vi prenu nian fromaĝan preĝejon, kaj ni havos vian ŝtonan preĝejon."
Jednou navštívil Srb cikánského šéfa a navrhl: "Vyměňme si kostely. Dáme vám náš ze sýra a my budeme mít kamenný kostel."
"Sed estus interŝanĝo malbona por ni ciganoj. Ni ne volas fordoni nian ŝtonan preĝejon, por ricevi preĝejon nur el fromaĝo!"
"Ale to by byla špatná výměna pro nás cikány. Nechceme dat náš kamenný kostel za kostel jen ze sýra."
"Sed ni povos doni monon, multan monon, kompense pro la malpli alta valoro de nia fromaĝa preĝejo."
"Ale my můžeme zaplatit mnoho peněz, abychom vyrovnali hodnotu vašeho kamenného kostela.
Aŭdinte la vorton monon, la cigano estis preta negoci. La serbo iom marĉadis, sed finfine ili interkonsentis pri la kompenso. La serboj kolektis multan monon, sed ankoraŭ mankis tridek dinaroj. Sed la cigana ĉefo konsentis, ke , ĉar ne estas granda sumo, la ciganoj povos iomete atendi ĝin.
Když Cikán uslyšel slovo peníze, byl připraven obchodovat. Srb trochu smlouval, ale nakonec se dohodli na náhradě. Srbové shromáždili mnoho peněz, ale ještě chybělo třicet denárů. Ale cikánský šéf souhlasil, že to není veliká částka, že Cikáni mohou trochu počkat.
Do, la serboj alproprigis al si belan ŝtonan preĝejon de la ciganoj, kaj la ciganoj iris al la fromaĝa preĝejo.
Tak Srbové začali používat krásný bílý kostel Cikánů a Cikáni šli do kostela ze sýra.
Kiam ili staris tie kaj ĉirkaŭrigardis, unu malsata cigano derompis peceton da fromaĝo kaj komencis manĝi ĝin, La aliaj tre koleris, kaj komencis tiri kaj bati lin.
Když všichni Cikání stáli v kostele a rozhlíželi se, jeden hladový Cikán odloupl kousíček sýra a začal ho jíst. Ostatní se zlobili a začali ho tlouci a nadávat mu.
" Ne, ne...fratoj! kial ataki min? Mi prenis nur peceton por gustumi ĝin! - kaj li proponis pecetojn al aliaj. Kiam, la ciganoj gustumis la fromaĝon, ĝi gustis tiel bonege, ke ili ĉiuj rompis pecojn, rompadis...kaj post la tempo bezonata por kunfrapi la manojn - la preĝejo malestis!
"Ne, ne... bratři, proč mě napadáte ? Vzal jsem si jen kousíček k ochutnání a pak nabídl i druhým. Když, Cikáni ochutnali sýr, byl tak výborný, že každý odloupl kousíček a po chvilce, která stačila na to, než stará babička spráskla ruce, kostel zmizel.
Manĝante sian preĝejon, la ciganoj ne sciis, kie preĝi. Ili iris do al la serboj: "Donu al ni restantan monon." Sed la serbon ne havis ĝin.
Když Cikáni snědli kostel, nevěděli, kde se mají modlit. Šli k Srbům: "Dejte nám zbytek peněz", Ale Srbové je neměli.
Tial la serba ĉefo sugestis: "Ni interkonsentu, ni ne havas monon kaj vi ne havas preĝejon. Vi rajtas preĝi en nia preĝejo, ĝis ni pagos la lastajn dinarojn."
Tak srbský šéf Cikánům nabídl: "Chápeme, nemáme peníze a vy nemáte kostel. Můžete se modlit v našem kosteei, dokud nezaplatíme poslední denáry,"
Sed ankoraŭ nun la serboj neniam pagis je preĝejoj .. kaj la ciganinoj almozpetas de domo al domo!
Ale Srbové ještě dodnes nezaplatili za kostel a cikánky chodí žebrat od domu k domu.
el la libro Faktoj kaj fantazioj de Mariorie Boulton p. 286, Preĝejo el fromaĝo - cigana fabelo.
